Voor de beknopte geschiedenis van dit sonnet (een onverkwikkelijke zaak van scheve ogen en achterklap) wordt verwezen naar het colofon van de eerste uitgave (Woudbrugge, 1985). Op de bijlage staat: 'Na het ter perse gaan van de derde druk van dit sonnet kwam de tijding dat mevrouw Achterberg de openbaarmaking 'in hoge mate betreurt, omdat zij vreest dat mevrouw Gerhardt hierdoor onnodig wordt gekwetst.' Bezitters van dit uitgaafje wordt daarom met klem verzocht het als niet verschenen te beschouwen, niet te lezen, en zo snel mogelijk te verbranden, te begraven of, in kleine snippertjes gescheurd, door het closet te spoelen'.